Schaken op gevorderde leeftijd

SCHAKEN

Als afspiegeling van de maatschappij slaat ook op de schaakvereniging de vergrijzing toe. De oudere schaker beleeft de sport op een andere manier dan de jonge ambitieuze speler. Hij is dan ook naarstig op zoek naar clubs die volledig aan zijn behoefte kunnen voldoen. Zoals seniorenschaakclub Het Vrolijke Paardje in Maastricht.

Door Henk van Gool

Kees van Kooten en Wim de Bie hadden er een term voor: krasse knarren. Die kwalificatie is wel van toepassing op het groepje vitale heren, dat zich op een bovenverdieping van zorgcentrum Daalhof heeft verzameld om daar hun favoriete hobby te beoefenen. Seniorenschaakclub het Vrolijke Paardje bestaat al zo’n dertig jaar. De leden komen elke maandagmiddag bijeen om drie uurtjes in competitieverband met elkaar te schaken. Momenteel bestaat het clubje uit veertien schakers.

Niet alleen heren overigens. Er is ook een dame lid, maar ze is die middag afwezig. Het spel op deze schaakclub is van een zeer respectabel niveau. Geen wonder, als je bedenkt dat deze groep schakers als Hilbrand van Weij, oud-lid van het Belgisch schaakteam en Lambert Nicolaes, oud-lid van het eerste team van schaakclub Maastricht bevat. Laatstgenoemde mag je de nestor van het Limburgse schaak noemen. Afgelopen maandag, 27 mei, vierde Lambert zijn honderdste verjaardag!

Lambert Nicolaes. Fotograaf: Henk van Gool

In zijn regelmatige en overzichtelijke leven als bankemployee vond hij ruim voldoende tijd om zich op de schaaksport te storten. Lambert meldde zich op 9 september 1939 bij de schaakclub Maastricht en is daar nog steeds ingeschreven. Dat betekent dat hij al 79 jaar lid is! Dat doet niemand hem na. Zelf is Lambert bescheiden over zijn schaakniveau.

Maar iemand die ooit in een simultaan remise speelde tegen oud-wereldkampioen Max Euwe, zijn met een schoonheidsprijs gedecoreerde schaakpartij gepubliceerd zag en Nederlands kampioen correspondentieschaak werd bij de veteranen, mag je met recht een sterk schaker noemen. En nog steeds staat hij zijn mannetje. De clubavonden van schaakvereniging Maastricht bezoekt hij al lang niet meer, maar als lid van Het Vrolijke Paardje is hij nog wekelijks van de partij. Hier komt een aspect naar voren van de verschillende behoeften die de oudere schaker heeft ten opzichte van zijn jongere collega’s. Voor veel ouderen is de clubavond een drempel.

Ze gaan ’s avonds niet graag meer de deur uit. Bovendien is hun beleving anders. Ze spelen liever enkele kortere partijen in een onge dwongen sfeer, dan dat ze urenlang op het scherpst van de snede hun partij spelen in een speelzaal, waar de spanning van de competitie te snijden is. De seniorenschaakclub biedt hier uitkomst. Ze levert de omstandigheden die de oudere schaker het prettigst vindt. Natuurlijk zijn er uitzonderingen. Lambert Nicolaes bijvoorbeeld graaft zich nog graag in achter het bord. Hij en zijn opponent Jean Vaassen spelen die middag dan ook één lange partij. De anderen hebben dan onderling al enkele partijen achter de rug. Schaakklokken komen bij schaakclub Het Vrolijke Paardje dan ook niet op tafel.

Iedereen zoekt het tempo en ritme zoals het hem goeddunkt. Ook elders in Limburg is de behoefte aan een seniorenvereniging groot en steken hier en daar middagclubjes de kop op. Een geïnteresseerde die in Maastricht en omgeving woont, kan op maandagmiddagen op Herculeshof 22 eens een kijkje nemen bij Het Vrolijke Paardje.

REAGEREN? VANGOOL.HENK@GMAIL.COM